مقاله پژوهشی
کم توانی ذهنی
غزل سادات پورنسائی؛ معصومه ملکی پیربازاری؛ میلاد سبزه آرای لنگرودی
دوره 1، شماره 2 ، اسفند 1403، صفحه 1-13
چکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی بازی‌درمانی و قصه‌درمانی بر بهبود مشکلات رفتاری کودکان کم‌توان ذهنی بود. پژوهش حاضر، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل 45 دانش‌آموز مقطع ابتدایی بود که به صورت نمونه‌گیری هدفمند از میان دانش آموزان مشغول به تحصیل در مدارس استثنایی شهرستان بندرانزلی انتخاب ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی بازی‌درمانی و قصه‌درمانی بر بهبود مشکلات رفتاری کودکان کم‌توان ذهنی بود. پژوهش حاضر، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل 45 دانش‌آموز مقطع ابتدایی بود که به صورت نمونه‌گیری هدفمند از میان دانش آموزان مشغول به تحصیل در مدارس استثنایی شهرستان بندرانزلی انتخاب شدند. سیاهه رفتاری کودک آخنباخ (CBCL، آخنباخ و رسکورلا، 2007)، توسط والدین آنها پاسخ داده شد و دانش آموزان به صورت تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. پس از اجرای پیش‌آزمون، مداخله آزمایشی (8 جلسه 45 دقیقه ای بازی‌درمانی و 10 جلسه 45دقیقه ای قصه‌درمانی) و انجام پس‌آزمون، داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس (آنکوا) و آزمون تعقیبی بنفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد بازی‌درمانی و قصه درمانی بر بهبود مشکلات رفتاری کودکان کم توان ذهنی مؤثر است (0/01>P)، اما بین اثربخشی بازی‌درمانی و قصه درمانی بر بهبود مشکلات رفتاری کودکان کم توان ذهنی تفاوتی بدست نیامد (0/05<P). در نتیجه میتوان از دو روش بازی‌درمانی و قصه گویی جهت بهبود مشکلات رفتاری کودکان کم توان ذهنی در مدارس استفاده کرد.
مقاله پژوهشی
مداخله گروهی شناختی رفتاری
نسترن تلاشان؛ نیلوفر زاهدی بیالوائی
دوره 1، شماره 2 ، اسفند 1403، صفحه 14-25
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله گروهی شناختی رفتاری بر خودکارآمدی دانش آموزان دارای آسیب شنوایی با نشانه های اضطراب انجام شد. طرح پژوهش نیمه آزمایشی و به صورت پیش آزمون_پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان ناشنوای شهرهای بجنورد و شیروان در سال 1400 بود. نمونه آماری شامل 24 دانش آموز ناشنوا ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله گروهی شناختی رفتاری بر خودکارآمدی دانش آموزان دارای آسیب شنوایی با نشانه های اضطراب انجام شد. طرح پژوهش نیمه آزمایشی و به صورت پیش آزمون_پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان ناشنوای شهرهای بجنورد و شیروان در سال 1400 بود. نمونه آماری شامل 24 دانش آموز ناشنوا (در هر گروه 12 نفر) بود که از میان دانش آموزان با آسیب شنوایی بر اساس پرسشنامه اضطراب بک به عنوان دانش آموز ناشنوا با نشانه های اضطراب شناسایی شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه اضطراب بک (BAI، 1988) و پرسشنامه خودکارآمدی برای کودکان (SEQ-C، موریس، 2001) استفاده شد. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 45 دقیقه ای به صورت یک‌بار در هفته تحت مداخله گروهی شناختی رفتاری قرار گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مداخله گروهی شناختی رفتاری بر افزایش خودکارآمدی دانش آموزان با آسیب شنوایی مضطرب به صورت معناداری مؤثر بود (0/01>P). این یافته بیان می‌کند که درمان شناختی رفتاری گروهی می‌تواند برای ارتقاء کیفیت زندگی دانش آموزان مبتلا به آسیب شنوایی با نشانه‌های اضطراب اثرگذار باشد و به عنوان یک مداخله درمانی سودمند برای آنها در مراکز بهزیستی و آموزشی توصیه می شود.
مقاله پژوهشی
درمان فراشناختی
رضا صادق زاده؛ محسن رازانی؛ امید شکری؛ حسن پیریائی
دوره 1، شماره 2 ، اسفند 1403، صفحه 26-40
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و فراشناخت درمانی بر پرخاشگری و ابرازگری هیجانی بیماران مبتلا به اختلال وسواسی -اجباری انجام شد. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون-پیگیری با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش 45 بیمار مبتلا به اختلال وسواسی -اجباری بودند که در سه گروه درمان شناختی رفتاری، فراشناخت درمانی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و فراشناخت درمانی بر پرخاشگری و ابرازگری هیجانی بیماران مبتلا به اختلال وسواسی -اجباری انجام شد. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون-پیگیری با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش 45 بیمار مبتلا به اختلال وسواسی -اجباری بودند که در سه گروه درمان شناختی رفتاری، فراشناخت درمانی و گروه کنترل جایدهی شدند. برای گروه آزمایش اول، درمان شناختی رفتاری و برای گروه آزمایش دوم فراشناخت درمانی اجرا شد و گروه کنترل در زمان اجرای پژوهش هیچگونه مداخله‌ای را دریافت کرد. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه پرخاشگری (AQ، باس و پری، 1992) و پرسشنامه ابرازگری هیجانی (EEQ، کینگ و ایمونز، 1990) استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر نشان داد که درمان شناختی رفتاری و فراشناخت درمانی بر کاهش پرخاشگری، بهبود ابراز هیجان مثبت، ابراز صمیمیت و کاهش ابراز هیجان منفی بیماران مبتلا به اختلال وسواسی -اجباری به صورت معناداری اثربخش بوده اند (0/05>P). بر اساس یافته‌ها، استفاده از درمان شناختی رفتاری و فراشناخت درمانی برای کاهش پرخاشگری و بهبود ابراز هیجان بیماران مبتلا به اختلال وسواسی -اجباری توصیه می‌شود.
مقاله پژوهشی
هماهنگی زوجینی
سید امید ستوده ناورودی؛ سمیرا ارشاد توانا؛ فاطمه پورآقا رودبرده؛ نورا فرخی
دوره 1، شماره 2 ، اسفند 1403، صفحه 41-52
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوج‌درمانی گروهی هیجان‌مدار بر هماهنگی زناشویی و الگوهای ارتباطی زوجین ناسازگار مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهر رشت بود. پژوهش به صورت نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زوجین ناسازگار مراجعه‌کننده به مراکز مثبت زندگی و جمعیت همیاران سلامت ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوج‌درمانی گروهی هیجان‌مدار بر هماهنگی زناشویی و الگوهای ارتباطی زوجین ناسازگار مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهر رشت بود. پژوهش به صورت نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زوجین ناسازگار مراجعه‌کننده به مراکز مثبت زندگی و جمعیت همیاران سلامت روان مرکز بهزیستی شهر رشت بودند و از بین آنها 20 زوج (10زوج گروه آزمایش و 10 زوج گروه کنترل) به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه (آزمایش و کنترل) جایدهی شدند. گروه آزمایش به مدت 9 جلسه نود دقیقه‌ای تحت زوج‌درمانی هیجان‌مدار قرار گرفت و گروه کنترل در انتظار دریافت درمان ماند. زوجین طی دو مرحله (پیش‌آزمون و پس‌آزمون) با استفاده از پرسشنامه هماهنگی زناشویی شو و لای (2004، MHQ) و پرسشنامه الگوهای ارتباطی زوجین کریستنسن و سالوی (1984، CPQ) ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس (آنکوا) تحلیل شد. نتایج نشان داد در پس آزمون نمرات هماهنگی زناشویی و الگوهای ارتباطی زوجین تفاوت معناداری وجود دارد (0/01>P). زوج درمانی هیجان مدار در افزایش هماهنگی زناشویی و بهبود الگوهای ارتباطی زوجین موثر بود. بر اساس نتایج پژوهش می توان بیان کرد که این مدل زوج‌درمانی راهکار مناسبی برای حل مشکلات زوجین ناسازگار است.
مقاله پژوهشی
والدگری مثبت منطقی
مائده منصورپور دهکا؛ مهناز خسروجاوید
دوره 1، شماره 2 ، اسفند 1403، صفحه 53-64
چکیده
مادران کودک با اختلال یادگیری خاص، به دلیل درگیری بیشتر با کودک، متحمل فشارهای روانی بیشتری نسبت به پدران هستند و با مشکلات عاطفی متعددی مواجه می‌شوند که شیوه والدگری آنها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و به همین دلیل نیاز به مداخله‌های روانشناختی مناسب دارند. پژوهش حاضر با هدف تأثیر برنامه والدگری مثبت منطقی بر رابطه والد-کودک مادران ...
بیشتر
مادران کودک با اختلال یادگیری خاص، به دلیل درگیری بیشتر با کودک، متحمل فشارهای روانی بیشتری نسبت به پدران هستند و با مشکلات عاطفی متعددی مواجه می‌شوند که شیوه والدگری آنها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و به همین دلیل نیاز به مداخله‌های روانشناختی مناسب دارند. پژوهش حاضر با هدف تأثیر برنامه والدگری مثبت منطقی بر رابطه والد-کودک مادران کودکان با اختلال یادگیری خاص انجام شد. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه مادران دانش آموزان پایه‌های سوم تا ششم ابتدایی مراجعه کننده به مراکز آموزشی و توان بخشی اختلالات یادگیری ویژه شهرستان رشت بود که در مجموع 30 نفر با توجه به ملاک‌های ورود انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (15=n) و آزمایش (15=n) قرار گرفتند. مداخله در 10 جلسه نود دقیقه‌ای برای گروه آزمایش انجام شد، اما گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از مقیاس رابطه کودک-والد پیانتا (CPRS، 2011) جمع‌آوری و با روش تحلیل کوواریانس تک متغیری (آنکوا) تحلیل شد. نتایج نشان داد که برنامه والدگری مثبت منطقی بر رابطه والد-کودک مادران تحت مداخله تأثیر معنی‌داری داشت (P<0/05). بنابراین برنامه والدگری مثبت منطقی می‌تواند از طریق کاهش تعارض ها و افزایش صمیمیت، ارتباط مؤثر میان والدین و کودکان را بهبود ببخشد.
مقاله پژوهشی
آموزش مثبت اندیشی
عذرا مومنی؛ علی زینالی
دوره 1، شماره 2 ، اسفند 1403، صفحه 65-75
چکیده
همه گیری کرونا و در پی آن ارائه آموزش های مجازی، مشکلات زیادی را در زمینه انگیزش و خودکارامدی ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ دانش آموزان به خصوص برای دانش آموزان کنکوری فراهم آورد. مطالعه حاضر با هدف اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان پایه دوازدهم در دوران شیوع کووید ۱۹ صورت گرفت. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺷﺒﻪآزﻣﺎﯾﺸﯽ ...
بیشتر
همه گیری کرونا و در پی آن ارائه آموزش های مجازی، مشکلات زیادی را در زمینه انگیزش و خودکارامدی ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ دانش آموزان به خصوص برای دانش آموزان کنکوری فراهم آورد. مطالعه حاضر با هدف اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان پایه دوازدهم در دوران شیوع کووید ۱۹ صورت گرفت. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺷﺒﻪآزﻣﺎﯾﺸﯽ از ﻧﻮع ﭘﯿﺶآزﻣﻮن-ﭘﺲآزﻣﻮن و پیگیری بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پایه دوازدهم شهر خوی (شامل 846 دانش آموز) در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. حجم نمونه 80 نفر بود که برای هر گروه 40 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس اﻧﮕﯿﺰش ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ (AMQ، هارتر، 1980) و پرسشنامه ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ (ASEQ، ﺟﯿﻨﮑﺰ و مورگان، 1999) استفاده شد. آموزش مثبت اندیشی به صورت گروهی در 8 جلسه فقط برای گروه آزمایش اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) با اندازه گیری مکرر صورت گرفت. نتایج نشان داد که آموزش مثبت اندیشی بر انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان پایه دوازدهم به صورت معناداری اثر دارد (0/05>P). بنابراین می توان از آموزش مثبت اندیشی برای بهبود انگیزش و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان کنکوری استفاده کرد.
)
